سکوت درباره جلوگیری از ورود فلفل ایرانی به روسیه

به‌گزارش پایگاه خبری تحلیلی اقتصاد بازرگانی؛ در حالی‌ که روسیه واردات فلفل ایرانی را به دلیل نقض استانداردهای بهداشتی و باقی‌مانده سموم ممنوع اعلام کرده، انتظار می‌رود انجمن واردکنندگان کود و سم، به جای سکوت، با ارائه توضیحات لازم، مانع تضییع حقوق کشاورزان از یکسو و خدشه دار شدن اعتبار محصولات کشاورزی ایران از سوی دیگر شود.

در روزهای گذشته اعلام شد که فدراسیون روسیه در نامه ای به رییس گمرک داغستان تاکید کرده که واردات فلفل از ایران به دلیل نقض مکرر استانداردهای بهداشتی انجام نشود. این تصمیم در حالی گرفته شده که صدها گلخانه دار ایرانی با توجه به تقاضای بازار روسیه رو به تولید فلفل دلمه ای آورده بودند و با این ممنوعیت، اکنون باید ضرر بدهند.

 اگرچه برخی این اقدام روسیه را به نفوذ بازرگانی کشورهای مخالف ایران نسبت دادند و سعی کردند که رنگ سیاسی به این موضوع بپاشند، اما بررسی‌ها نشان می دهد که دلیل اصلی این اقدام، به گفته رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و روسیه، نداشتن گواهینامه باقی مانده سموم کشاورزی و از طرفی به نظر رییس سازمان حفظ نباتات کشور، استفاده از چهار نوع سم که در روسیه ثبت نشده‌اند، بوده است.

اگر فرض را بر عدم ثبت این سم ها قرار بدهیم در واقع سوال اصلی این است که این چهار نوع سم، تولید داخل بوده یا وارداتی بوده است؟ و این سموم مضر را چه شرکتی در داخل تولید یا از خارج وارد کرده است؟
انجمن واردکنندگان کود و سم طی دو سال گذشته، مدام می گفتند که آفت کش‌ها و سموم وارداتی، گران شده یا گران می‌شوند و اگر ارز ترجیحی داده نشود، سم و آفت کش‌ها کمیاب می‌شوند، حالا چرا در مورد این سموم و موضوع ممنوعیت واردات به روسیه سکوت کرده و کسی هم از این انجمن نمی‌پرسد که این سموم توسط کدام شرکت تولید یا وارد شده‌اند؟

و به هر حال اکنون، آیا این انجمن مسئولیتی دارد یا نه؟ گرچه طبق اخبار متعدد، طی چند سال گذشته، محصولات کشاورزی مرجوعی به دلایل مختلف داشته‌ایم، ولی این مورد با توجه به ارزش واردات بالغ بر ۲۷۰ میلیون دلاری روسیه از ایران طی ۶ ماهه اول امسال، حائز اهمیت است.

محمدرضا رضاپناه؛ رییس اتحادیه انجمن‌های علوم گیاه پزشکی ایران، در مورد ضرورت پایش آلاینده های شیمیایی در محصولات کشاورزی گفت: اجازه ندهیم محصولات فاقد استاندارد، به حیثیت محصولات کشاورزی ما ضربه بزنند.

وی سوالاتی از قبیل؛ آیا نیترات و دیگر آلاینده های شیمیایی در محصولات کشاورزی تولیدی، بیش از حد مجاز است؟ آیا می توان با خیال راحت محصولی را مصرف کرد بدون اینکه از عواقب آن ترس داشت؟ آیا نهادهایی برای نظارت بر روی محصولات تولیدی و معرفی محصولات سالم، ارگانیک و محصولات حاوی حد مجاز آلاینده ها در کشور وجود دارد؟، را طرح نمود و ادامه داد: نکته مهمی که وجود دارد، بحث صادرات محصولات کشاورزی است که از این نظر باید استانداردهای لازم را داشته باشند و نباید اجازه داد تا عده ای بر اثر بی مبالاتی یا ندانم کاری و تولید محصولات غیر استاندارد، کلیت تولیدات کشاورزی ما را زیر سئوال ببرند.

دکتر رضاپناه همچنین گفت: وجود نوعی سم شیمیایی در یکی از محصولات صادراتی و برگشت آن به کشور یا امحاء آنها، نه تنها موجب دلسردی صادرکنندگان و تولید کنندگان خواهد بود بلکه حاکی از عدم وجود سیستم ارزیابی، مدیریت و تحلیل انواع آلاینده ها است.

انتهای‌پیام/