اقتصاد ایران به ورطه ورشکستگی افتاده است
یک تحلیلگر اقتصادی گفت: وقتی کسانی که در سطح بالای مدیریتی قرار دارند، عضویت کشور در بریکس را فتح‌الفتوح خود می دانند و از رفع مشکلات خبر می دهند، معلوم است که نمی توانیم از این مدیران توقع کارآمدی و حل مسائل را داشته باشیم.
نظر سنجی:
به‌گزارش پایگاه خبری تحلیلی اقتصاد بازرگانی؛ «جمهوری اسلامی ایران عضو بریکس شد.» این خبری بود که دوم اردیبهشت ماه جاری منتشر شد و گروهی که در دولت سیزدهم زمام امور دست شان است، با هیجان خاصی به این رویداد می‌پرداختند و خبر از رفع مشکلات اقتصادی و البته محدودیت‌های حضوری جدی در تجارت جهانی دادند، اما واقعیت چیزی نیست که با فعالیت‌های تبلیغی این چند روز همخوان و هم‌رای باشد. در واقع بریکس نام گروهی از کشور‌ها به رهبری قدرت‌های اقتصادی نوظهور است و انتظار معجزه عضویت در آن برای اقتصاد ایران دور از واقعیت است.
در همین رابطه بهمن آرمان، تحلیلگر مسائل اقتصادی در گفتگو با اقتصاد ۲۴ در این باره اظهار داشت: اینکه ایران عضو رسمی گروه بریکس شده است و از این به بعد می‌تواند با کشور‌های برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی همکاری‌هایی جدی داشته باشد، فی‌نفسه باید اتفاقی موثر قلمداد شود. به هرحال هر نوع همکاری با دیگر کشور‌ها برای خروج از رکود اقتصادی لازم است و می‌تواند در ترمیم فضای کدر اقتصادی سهم داشته باشد.
آرمان در ادامه با اشاره به تهدید‌های اقتصادی‌ای که اقتصاد ایران را به ورطه ورشکستگی کشانده است، گفت: آن‌هایی که این روز‌ها عضویت در بریکس را با آب و تاب زیادی تعریف می‌کنند، باید بدانند تا زمانی که کشور ما به این تشخیص نرسد که باید با جهان سیاستی تعاملی داشته باشد، عضویت در بریکس یا هر گروه اقتصادی بین المللی فقط تا حدی می‌تواند کارگشا باشد، چرا که برای معامله با همین کشور‌هایی که در عضویت بریکس قرار دارند، بازهم احتیاج داریم تا از طریق سیستم بانک جهانی کار‌ها را پیش ببریم که با خودداری ما از ملحق شدن به اف ای تی اف، عملا این امکان فراهم نیست، یعنی تا زمانی که به این معاهده نپیوندیم، نمی‌توانیم ارز را به طور قانونی انتقال بدهیم و به همین دلیل مشکلاتمان حتی بعد از عضویت در بریکس پابرجا خواهد ماند.
وی افزود: قانونی نانوشته در امر تجارت بین المللی رای به این می‌دهد که «تعامل با کشور‌هایی که ابر قدرت اقتصادی به شمار می‌روند، لازم است.» که باید اذعان کنیم، ایران از این موقعیت ضروری بی بهره است. در واقع به واسطه حل نشدن مسئله هسته ای، ایران با کشور‌هایی نظیر آمریکا، آلمان، فرانسه و حتی به نوعی ژاپن و کره جنوبی هم نمی‌تواند در شرایط منطقی وارد فضای داد و ستد تجاری شود؛ این یعنی اینکه اگر برجام احیا نشود که ظاهراً احیا نشدنی هم به نظر می‌رسد، اقتصاد در ایران محکوم به این خواهد بود که با انواع و اقسام تهدیدها و در نتیجه تحریم‌ها کنار بیاید که این به طور کاملاً ملموسی به معنی کورتر شدن گره‌های اقتصادی و در نتیجه بدتر شدن وضعیت زندگی دهک‌های مختلف جامعه است.
این کارشناس مسائل اقتصادی توضیح داد: اینکه مردم تا به این حد گرفتار شده اند و اینکه روز به روز تعداد فقیران ایران بیشتر می‌شود، مستقیماً به سوءمدیریت واضح ربط پیدا می‌کند. وقتی کسانی که در سطح بالای مدیریتی قرار دارند، عضو شدن کشور در بریکس را فتح الفتوح خود می‌دانند و از رفع مشکلات خبر می‌دهند، معلوم است که نمی‌توانیم از این مدیران توقع کارآمدی و حل مسائل را داشته باشیم. شرایط به قدری بد است که مردم هیچ امیدی برای اصلاح ندارند و جامعه با شتاب زیادی به سمت ناامیدی مطلق می‌رود.
آرمان در پایان گفت: تا زمانی که نتوانیم به هر دلیلی در مناسبات اقتصاد جهانی مشارکت کنیم و سهمی در داد و ستد با کشور‌ها داشته باشیم، محکوم به سیر در مسیر صعب العبوری هستیم که گرفتاری‌ها را زیاد می‌کند.
انتهای‌پیام/